بی خبری

شانس آوردیم که نمیدونیم فردا چی میشه اگرمیدونستیم که دیگه خیلی ضایع بود

حالی میکنم ازاین بیخبری وندونستن که میری ومیری یهو سرت میخوره به دیواروبرمیگردی ومثل این ماشین های اسباب بازی دوباره یه دیواردیگه ودوباره برگشت تا باطریت تموم بشه ووایسی وبعدش دیگه هیچی.واین داستان ادامه داره وفقط قهرمان قصه هاش عوض میشن

ازاینجا که وایسی نمیتونی آخرشو ببینی حتی اگه بالاترهم بری بازم معلوم نیست