زندگی یعنی تکاپو
زندگی یعنی هیاهو
زندگی یعنی شب نو، روز نو، اندیشه نو
زندگی یعنی غم نو، حسرت نو، پیشه ی نو
زندگی بایست سرشار از تکان و تازگی باشد
زندگی بایست در پیچ و خم راهش زالون حوادث رنگ بپذیرد
زندگی بایست یکدم یک نفس حتی
زجنبش وانماند
گرچه این جنبش برای مقصدی بیهوده باشدمیدونی خیلی پاییزه بی حالیه نه بارونی نه رعدوبرقی ونه خیس شدنی برای تازگی وزنده شدن
هرچند شاید زوده باید منتظرموند وبازصبرکرد
اندکی صبر سحرنزدیک استآره صبرکنیم بازم صبرکنیم
برای شسته شدن برای تازه شدن برای روزهای که خاطرات مارو میسازه
با یاد گذشته هابگذرونیم یاد خیس شدن ها یادسرمای خیس شدن
آخ یادش بخیر یه روز فکرکنم پاییز سال 72 بود تو یوسف آباد با پسرعموم داشتیم میگشتیم که
یهو از اون بارون های جون دار باحال نه بارون روغن نباتی گرفت وما خیس خیس شدیم وآب چکون چپیدیم تو سینما گلریز وتازه فهمیدیم که فیلم اسب شاخدار بالدار رو گذاشته ومابین کلی بچه هفت هشت ساله نشستیم واین فیلم رو دیدیم
آره ازاون بارونها که وقتی خونه بودم سقف خونه از چند جا چکه میکرد ومن مدام حرص میخوردم وقابلمه وظرفهای دیگه رو جابجا میکردم ومدام ازخدا میخواستم که این بارون قطع بشه ولی همون موقع یه عده عاشق یه عده کشاورز مدام دعا میکردن که بیشتر بیاد وقطع نشه وخدا مونده بود که دعای کدوممونو مستجاب کنه
یه باردیگه هم همون سالی که تجریش سیل اومدتابستون بود ومن تو یه خیاطی سرچهارراه امیراکرم پادو بودم اونقدر بارون اومد که تموم پارکینگ ها پرآب شده بود وماشین هادی خان صاحب عملی اون خیاطی تا شیشه زیر آب رفته بود ومن وتمام کارگران خیاطی سه ساعت هل دادیم تا ماشین هادی خان رو از پارکینگ بیرون بیاریم
وبا لباسهای خیس وکثیف پیاده تا راه آهن رفتم
بارون پراز خاطرات تلخ وشیرینه حالا نمیدونم آرزو کنم که بارون بیاد یا نیاد
خدا مونده که با اینهمه سلیقه ودرخواست چیکارکنه
امروز زلزله اومد نه ازاون خطرناکاش یه زلزله یواش ولی ترسناک
آره ترسناک واسه اینکه مدام خاطرات زلزله های خطرناک به ذهنم میومد
ومدام آرزو میکردم که زلزله شدید وخطرناک نیاد واگه بیاد.....اگه بیاد
بیخیال به چیزهای بد فکرنکنیم
